درباره وبلاگ بیشترازهمیشه دلواپس خودمم ...بایدبیشترمواظب خودم باشم..این وب ونوشته های بهم ریخته اش هیچ مخاطبی نداره من نه این حس هارو دارم ونه ندارم...میام چندپست مینویسم ذهنم خسته بشه برگردم به دنیای واقعی...متاسفانه یا خوشبختانه من ودلم این روزهاهیچ مخاطبی نداریم وهیچ وابستگی...باکلمات بازی میکنم واینجاباهاشون سرگرم میشم...زیادمینویسم اما نوشته هایی که حسم رو نقاشی میکنه رو جزخودم هیشکی نمیخونه ...شعرمیگم...داستان مینویسم ..اما ازدسترس خوندن ها ونظردادن های همه خارج شده اند...اینجا ومن رو زیادجدی نگیرید...من عشق پر شورهمه لحظه هام پروردگارنازنینمه که نمیذاره محتاج این خاک وعشق هاش بشم.اینجامیام تمرین جمله سازی...خوش اومدی به وبم ...سلام. آخرین مطالب پيوندها
تبادل
لینک هوشمند
نويسندگان دلواپس خودمم... مدتهاست بیمارمقیم بخش مراقبتهای ویژه ام پسری سرد...درزمستانی سرد...درروزهای پایانی سال...خوابهایش رادربیداری میبیندوبیداری هایش رادرخواب..حسرت به دل هم آغوشی بایک اوی خاص که نداردش...لب برلبان حسرت میگذاردوبابالشتش تمام جشن هاراسهیم میشود...هی...هی روز...گار. برچسب:, :: :: نويسنده : قلب بی ملاقات
دلم بی نهایت آغوشی میخواهد..ازآن خوبهایش...بعدرقصی برزیلی تاصبح درآنجاآرام بگیرم...مثل کودکی که توپش رابه خانه همسایه انداخت دراوج بازی اش خسته ام.خسته ام ..خسته...م.شهنازی. برچسب:, :: :: نويسنده : قلب بی ملاقات
|